"چوقا" از كهن ترين لباس‌های اقوام ایرانی و مردان عشایر ناحيه چهار محال و بختياری است که خطوط موازی به رنگ مشکی بر زمینه سفید آن زیبایی خاصی به آن بخشیده است. برخی به علت استفاده از دو رنگ سفید و مشکی در آن مقدس بودن این لباس و استفاده از آن در مراسم خاص و مذهبی را مطرح کرده‌اند. دو رنگ متضاد سفید و مشکی می‌تواند نماد و نمودی از خیر و شر، خوب و بد و... باشد.
خطوط "چوقا" به طوری است که خط‌های سفید نماد سپنتا مینو (فرشته نیک) از پایین به بالا می‌آیند و خطوط سیاه نماد انگره مینو (اهریمن) از بالا به پایین می‌آیند و بیانگر پیروزی نهایی خوبی‌ها بر بدی‌هاست.
تکنیک بافت این بالاپوش مثل بافت گلیم است با این تفاوت که ریز بافت تر و تار و پود آن نازک تر است.
