جنبش زیبایی‌شناسی، 3

کریستوفر دِرِسِر، (1834-1904)

 ‌کریستوفر دِرِسِر[1] ، (1834-1904) طراحِ مبلمان ونظریه‌پردازِ هنر، در گلاسگو[2] اسکاتلند و از پدر و مادری انگلیسی تبار به‌دنیا آمد. او از مهمترین نمایندگان جنبش زیبایی‌شناسی[3] و از مبتکران و پیشگامانِ سبک طراحی مبلمان و هنرهای تزیینیِ انگلیسی - ژاپنی‌ست[4]. از سیزده سالگی با نام‌نویسی در مدرسه‌ی دولتی طراحی لندن به فعالیتِ هنری پرداخت و تحت تأثیر پیشگامانِ جنبشهای اصلاح‌طلب هنر، از‌جمله، آگوست پیوجِن،[5] (1812-1852) ریچارد رِدگریو،[6] (1804-1888) هِنری کول،[7] (1808-1882) اوئن جونز،[8] (1809-1874) و مَتیو دِیبی،[9]  (1820-1877) قرار‌ گرفت. او همچنین به آثارِ ویلیام موریس[10](پدر جنبش هنرها و صنایع‌دستی[11]) و سایر هنرمندان جنبش زیبایی‌شناسی علاقه‌مند بود و سلیقه‌ی غالبِ اعضاء این جنبش، وی را به هنر‌های شرقی و نقاشیِ ژاپنی علاقه‌مند نمود. دِرِسِر را از جمله هنرمندانی می‌شناسند که به ابداع و گسترش سبک دکوراسیونِ انگلیسی - ژاپنی کمک نمود. سبکی که در کنار سایر سبکهای دکوراسیونِ زمان، در اروپا مشتاقان و طرفدارانی جدی داشت. آشنایی و اشتیاقِ دِرِسِر به شناختِ گلها و گیاهان و طراحی از ساختمان و مراحل رشد آنها موجبِ رویکرد علمی او به طراحی و هنر شد. در سال 1850، دانشگاه دولتی شهر یِنا[12] به‌نام دانشگاه فردریش شیلِر[13]، واقع در ایالتِ تورینگِن[14] آلمان، به دلیل اهتمام دِرِسر در انتشار کتاب اصول اولیه‌ی گیاه‌شناسی و نیز تهیه‌ی مقاله‌ای درباره‌ی ساختار گیاهان به او مدرک دکترای افتخاری اهداء نمود. این دانشگاه که در سال 1558 میلادی بنیانگذاری شد در میان ده دانشگاه قدیمی آلمان قرار دارد. از افتخاراتِ این دانشگاه همین‌ بس‌‌ که برخی از تأثیر‌گذارترین اندیشمندان جهان در حوزه‌ی فلسفه در آن تدریس می‌کردند، اشخاصی مانند یوهان گوتلیب فیشتِه،(1762-1814)[15] گئورگ ویلهلم فردریش هِگِل، [16]  (1770-1831) و فردریش ویلهلم یوزف شلینگ،[17] (1775-1854). دِرِسِر همچنین در انجمن گیاه‌شناسی اِدینبورگ[18] و انجمن لیدِن عضویت داشت. علاقه‌ی او در آرایشِ آفرینشهای هنری، (علاوه بر نشان‌دادن اشکال گیاهان و جانوران به‌طور طبیعی)، معطوفِ دستورالعمل‌های اوئن جونز در کتابِ گرامرِ تزیین[19] نیز می‌شود. دِرِسِر از فنون و تکنیکهای تصویر‌سازی‌های علمیِ گیاهان که در رشته‌های گیاه‌شناسی و زیست‌شناسی مرسوم‌اند، برای نقش‌اندازی روی آثار خود الهام می‌گرفت و در طراحی نقشمایه‌های تزیینی از اصول و مبانی چکیده‌نگاری، (پالایش و ساده‌سازیِ اشکالِ طبیعی و امور محسوس) بهره می‌برد در‌حالی‌که از نتایجِ مطالعاتِ هنرمندانِ هم‌عصرِ خود نیز استفاده می‌نمود. او نتیجه‌ی تجارب و دانشِ خویش در زمینه‌ی طراحی‌صنعتی و هنرهایِ‌تزیینی را در قالب مقالات و کتابهایی منتشر نمود. مطالعاتِ طراحی،[20]  (1874) تزییناتِ مدرن،[21]  (1886- که حاویِ موضوعاتی نظیر رنگ و تزییناتِ داخلی‌ست)، کتابی جامع درباره‌ی معماری‌، هنر و هنرمندان ژاپن،[22]  (1882- که در معرفی هنرِ ژاپن به جوامع غربی منبع مهمی به‌شمار می‌آید)، از جمله آثار اوست. دِرِسِر برای طیفِ گسترده‌ای از توليد‌کنندگانِ کالاهای تزیینی و کاربردی، از انگلستان و فرانسه تا آمریکا، آثار قابل توجه‌ای آفرید. او توجه عاطفی جامعه را به هنر و زیبا‌یی‌شناسی برانگیخت و به همجواریِ زیبایی با کارآمدی در ساخت و تولید اشیاء و مبلمان کمک نمود. او علم را خانه‌ى حقیقت و زیبایی را میدانِ تبلورِ هنر می‌دانست.
کریستوفر دِرِسِر در 24 نوامبر 1904 در ایالت آلزاس فرانسه در‌گذشت. وی به همراه ویلیام موریس از مهمترین طراحانِ بریتانیایی دوران ویکتورین[23] به‌شمار می‌آید. آفرینشهای هنری او طیف گسترده‌ای از اشیاء حوزه‌ی هنر‌های تزیینی یا دکوراتیو را شامل می‌شوند.

پی‌نوشت‌ها:

  1. ^ Christopher Dresser
  2. ^ Glasgow
  3. ^ Aesthetic movement
  4. ^ Anglo-Japanese style
  5. ^ Augustus Welby Northmore Pugin
  6. ^ Richard Redgrave
  7. ^ Sir Henry Cole
  8. ^ Owen Jones
  9. ^ Sir Matthew Digby Wyatt
  10. ^ William Morris
  11. ^ Arts and Crafts movement
  12. ^ Jena
  13. ^ Friedrich Schiller University Jena
  14. ^ Thüringen
  15. ^ Johann Gottlieb Fichte
  16. ^ Georg Wilhelm Friedrich Hegel
  17. ^ Friedrich Wilhelm Joseph Schelling
  18. ^ Edinburgh botanical society
  19. ^ The Grammar of Ornament
  20. ^ Studies in design
  21. ^ Modern ornamentation
  22. ^ Japan Its Architecture, Art, and Art Manufactures
  23. ^ عصر ویکتورین: The Victorian era یا ویکتوریا و یا ویکتوریایی، به فاصله‌ی میانِ سالهای 1837 تا 1901، اوج انقلابِ صنعتی در بریتانیا و دوره‌ی زمامداری ملکه‌ی ویکتوریا، اطلاق می‌شود.

 

استفاده از محتوای جُستارها، با ذکر دقیق مأخذ و منبع آنها بلا‌مانع است.
جنبشها
جنبش، در نقشِ دستوری اسمِ مصدر (مأخوذ از مصدر جنبیدن)، به معنای لُغویِ حرکت، تحول و تنوع است. جنبش، تلاشی هدفمند و سازمان یافته برای دستیابی به یک نتیجه‌‌ی هنری، فرهنگی یا اجتماعی‌ست. غالبِ جنبشها خواهان تغییرات بنیادی در طرز تلقی مخاطبان یا جامعه‌ی خود بوده‌اند و به این دلیل گاهی مشمول ویژگیهای قاطعیت و عدم مدارا شده‌اند.
هنرمندان
معرفیِ اشخاصی که در آفرینش، طراحی، مهندسی و تولیدِ کالا، هم در زمینه‌ی هنرهایِ تزیینی و هم در شاخه‌ی هنرهای کاربردی، فعال بوده و اندیشه‌ها و آثار آنها به شکل‌گیریِ سبکها، جنبشها و مکاتبِ هنری منجر شده و یا به دلیلِ اهمیت‌شان در زُمره‌ی میراثِ هنری و فرهنگی بشر قرار می‌گیرند، بخشی از برنامه‌ی تولیدِ محتوایِ مجله‌ی پرووال است. اولویتِ ما، معرفیِ هنرمندانی در شاخه‌هایِ طراحی داخلی، طراحیِ صنعتی، صنایعِ دستی، معماری و هنرهای تزیینی یا دکوراتیو است.

با خبرنامه‌ی پرووال در جریان باشید!